Kurumsal rutinden ve akademik cansızlıktan nasıl kaçınılacağı, sanatsal araştırma konusundaki mevcut tartışmalarda sürekli olarak ortaya çıkan bir sorundur. Dolayısıyla, Joyful Wisdom projesi alanın özgün ruhuna yani radikal ve deneysel bir oyun alanı olarak sanatsal araştırmaya değinmeyi hedeflemektedir.
Bu perspektiften bakıldığında, Joyful Wisdom sanatsal araştırmayı Nietzsche’nin Joyful Wisdom konusundaki yansımalarının konuya ilişkin bir yorumu olarak sunmaktadır: bilgiyi, sınıflandırmanın düzleyici eğiliminden ayıran ve anlamanın spekülatif ve sembolik biçimlerini yeniden dahil eden farklı bir düşünme biçimi için zamansız bir savunma. Bunu izleyen sorular ise şunlardır: durum tabanlı bir düşünce süreci olarak sanatsal araştırma, bilgi üretiminin disipline edici mantığını nasıl yenebilir? Bir bilişsel gerillanın stratejik biçimi ortaya konabilir mi?